Wiadomości - Aktualności

Odszedł do Pana ks. Leszek Wojtyś Orionista

Dodał: mratusznik Data: 2017-04-13 09:38:02 (czytane: 2293)

24 marca w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Łaźniewie zmarł Zasłużony dla Miasta Zduńskiej Woli ks. Leszek Wojtyś, Orionista.

Twórca i dyrektor schroniska dla bezdomnych mężczyzn w Henrykowie. Wyróżniony tytułem "Zasłużony dla Miasta Zduńskiej Woli", który otrzymał w 2005 roku. Cztery lata później został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za ofiarną pomoc drugiemu człowiekowi.

 0090_orione.jpg

Pochodził z naszej gminy, urodził się 19 lipca 1933 roku w Sroczkowie. Był piątym dzieckiem spośród dziewięciorga dzieci Józefa i Marii z d. Wołoszynowska.

Pięćdziesiąt dwa lata temu rozpoczął życie zakonne, 13 lipca 1958 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1987 - 1991 był proboszczem parafii p.w. św. Antoniego w Zduńskiej Woli.

Ks. Leszek Wojtyś całe życie poświęcił pracy z osobami bezdomnym i uzależnionymi od alkoholu. Miał 84 lata, z czego 65 lat spędził jako kapłan.

 Stworzył i prowadził Schronisko dla Bezdomnych Mężczyzn im. bł. Franciszka Drzewieckiego w Henrykowie k. Zduńskiej Woli. Jego budowę  rozpoczął w 1987 roku, otwarte zostało 25 października 1994 r. Ksiądz Leszek od początku był jego kierownikiem, kapłanem, intendentem, a nawet kucharzem. Do tego zduńskowolskiego przytuliska swoich "aniołków" szukał i zbierał z dworców, ulic i melin. Wcześniej pracował w schronisku „Don Orione” w Czarnej k. Wołomina.

Sam mocno schorowany, żył dzięki  piątemu już rozrusznikowi serca i bardzo intensywnemu, kosztownemu leczeniu.

Ks. Leszek Wojtyś – w opiniach środowiska, w którym pełnił posługę kapłańską - to współczesny święty z naszych ulic. Człowiek niezwykle uczynny, czyniący wszędzie dobro, zawsze skromny, szczery w wypowiedziach, skuteczny i szybki w działaniu. Przez swych podopiecznych, którymi byli bezdomni z całej Polski, a czasem nawet obywatele innych krajów, nazywany Tatulkiem lub Ojcem.

W 1999 r. uhonorowany został tytułem Zduńskowolanina Roku za działalność społeczną, a w 2004 roku wprowadzony został do Galerii Niepospolitych Zduńskowolan, tworzonej od lat przez Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola i Towarzystwo Przyjaciół Zduńskiej Woli.

Pogrzeb odbył się 30 marca w Zduńskiej Woli.                                                                 

/Robert Gwóźdź/

Przeczytaj kolejną wiadomość:

1% na Stowarzyszenie G.L.K.S. Zorza - Tempo Pacanów

...