Pacanów

25 lutego 2017 r. z udziałem biskupa, ordynariusza Diecezji Kieleckiej ks. Jana Piotrowskiego wraz z grupą księży na czele z proboszczem parafii Pacanów ks. prałatem Leszkiem Domagałą, Wojewody Świętokrzyskiej Agaty Wojtyszek, starosty buskiego Jerzego Kolarza, Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Busku - Zdroju – Andrzeja Smulczyńskiego wraz z pracownikami Zespołu Rodzinnej Pieczy Zastępczej, Wypłaty Świadczeń oraz Pomocy Instytucjonalnej PCPR w Busku, Wiesława Skopa Wójta Gminy Pacanów, Małgorzaty Stańczyk dyrektora Szkoły Podstawowej w Pacanowie, grupy przyjaciół i wspierających działalność placówki odbyła się uroczystości z okazji  25 - lecia prowadzenia Domu Dziecka, a później po zmianie nazwy Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej przez Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w Pacanowie im. bł. Ojca Gwidona z Montpellier. Gospodarzami jubileuszu byli dzieci i młodzież, podopieczni DD, ich opiekunowie z kierownictwem placówki na czele.

Jubileuszowe spotkanie rozpoczęła msza święta celebrowana przez ks. biskupa Piotrowskiego. Część oficjalną prowadziła i przypomniała historię PO-W przełożona Domu w Pacanowie siostra Dobromiła. List gratulacyjny Matki Generalnej Zgromadzenia z okazji święta wraz z istotną informacją dla środowiska i współpracujących zewnętrznych w sprawie podjęcia decyzji o budowie nowego obiektu dla podopiecznych w Pacanowie odczytała Wikaria Generalna siostra Mariana. Ciepłe słowa uznania za wzorowe funkcjonowanie placówki popłynęły od Pani Wojewody, Dyrektora PCPR, Wójta Gminy, Przełożonej Domu Sióstr Albertynek w Słupi, Dyrektora SP Pacanów, przedstawicieli grupy wspomagających jej działalność. Do życzeń wszyscy występujący dołączyli prezenty dla młodych ludzi, mieszkańców DD i placówki. Brawami został nagrodzony tematyczny występ dzieci dot. wycinku życia bł. Gwidona i prezentacja wokalno-muzyczna.

Zwieńczeniem uroczystości było zwiedzanie Domu przez gości spotkania i bal kostiumowy podopiecznych wspólnie z opiekunami, który prowadził i oprawił muzycznie gość specjalny jubileuszu góralski zespół „Mogilańskie Wierchy” z Mogilan koło Krakowa. On też wzbogacił muzycznie wspólnie z chórkiem dzieci mszę świętą. 

Placówka Opiekuńczo – Wychowawcza Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego im. Błogosławionego Gwidona z Montpellier w Pacanowie jest Niepubliczną Placówką Opiekuńczo – Wychowawczą. Przeznaczona dla 30 dzieci. Dom Ojca Gwidona mieści się w obiekcie stanowiącym własność Zgromadzenia. Organem prowadzącym Placówkę jest Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia z siedzibą w Krakowie.
Misją Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej jest troska o możliwie jak najlepsze warunki opiekuńczo – wychowawcze dla prawidłowego rozwoju psychicznego, fizycznego i duchowego wychowanków. Wychowanie dzieci odbywa się w atmosferze rodzinnej, opartej na wartościach chrześcijańskich.  Placówka współpracuje z rodzinami naturalnymi i zaprzyjaźnionymi wychowanków, opiekunami prawnymi, parafią oraz instytucjami: Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, Sądami Rodzinnymi, Ośrodkami Adopcyjno – Opiekuńczymi, Szkołami, Poradniami Psychologiczno – Pedagogicznymi itp.
Istotnym zadaniem Placówki jest podejmowanie działań w celu powrotu dzieci do rodzin własnych oraz o pozyskanie dla wychowanków zastępczych form wychowania rodzinnego, przede wszystkim rodzin adopcyjnych, zastępczych. Placówka troszczy się również o podtrzymanie kontaktów z rodzinami zaprzyjaźnionymi. Praca ta wynika z potrzeby zapewnienia dzieciom optymalnych warunków rozwoju i jak najlepszego przygotowania ich do usamodzielnienia się.

Krótka historia Sióstr Kanoniczek i prowadzenia przez nie działalności społecznej na terenie Pacanowa.

Mieszkańcom Pacanowa Dom Zakonny na ulicy Radziwiłłówka jawi się, że był on w tym miejscu „od zawsze”.

Historia ich zadomowienia się w tym miejscu sięga roku 1936, kiedy to gospodarujące się w Stopnicy Kanoniczki Ducha Świętego dotknęło nieszczęście. Spalił się ich klasztor. Szukając pomocy w jego odbudowie zawitały do pałacu księcia Macieja Radziwiłła do Słupi. Tu przedstawiły swój problem i po przemyśleniu książę zaproponował im przekazanie nie pomocy finansowej czy rzeczowej na zniszczony klasztor do Stopnicy a ofiarował trzyhektarową działkę wraz z zabudowaniami z intencją, aby rozpoczęły tu w Pacanowie działalność charytatywną. Siostry tą propozycję przyjęły i jako wyraz podziękowania posesja ta nazwana została „Radziwiłłówka”. Potwierdzając tą nazwę w ówczesnej gminie – Zarząd Gminy akceptując ją poszerzył o istniejące w pobliżu siedliska, co stało się podwaliną nazwy dzisiejszej ulicy Radziwiłłówka. Wybuch II Wojny Światowej i lata wojny przypisały posesji sióstr różne funkcje. W kampanii wrześniowej był tu szpital wojskowy a siostry stanowiły jego załogę i medyczną i zabezpieczenia żywieniowego z pomocą okolicznych mieszkańców. To tu Czerwony Krzyż i wojskowe tabory sanitarne przywozili i żołnierzy i cywili. Tu na samym początku września 1939 roku była baza i sztab Wojska Polskiego broniącego mostu na Wiśle w Szczucinie (most został wysadzony w powietrze przed kolumnami zmechanizowanymi Wermachtu przez naszych saperów 3 września). Potem w czasie okupacji funkcjonował przez pewien okres czasu kuchnia dla ludzi biednych, gdzie wydawano dziennie po kilka setek gorących porcji żywieniowych. Po wejściu na nasz teren Niemców obiekt był wykorzystywany przez okupanta jako magazyn i kwatera dla żołnierzy.

Działania wojenne zniszczyły część obiektów. W roku 1945 po niezbędnych remontach siostry podjęły się prowadzenia szkoły krawieckiej dla dziewcząt pod nazwą Trzyletnia Szkoła Żeńska Krawiecka im. Opatrzności Bożej, potem zorganizowały Społeczny Dom Dziecka dla sierot wojennych a w początku lat 50-tych przedszkole dla dzieci z Pacanowa. Zawierucha wojenna sprawiła, że przybywało coraz więcej do domu w Pacanowie sierot, dla których potrzeba było coraz więcej miejsca. To sprawiło, iż mimo dobrze funkcjonującej szkoły dla dziewcząt powoli musiała być wygaszana aż do zamknięcia. W roku 1962 ówczesne władze oświatowe nie tolerując prowadzonego przez siostry w tych placówkach wychowania w duchu religijnym dzieci i młodzieży zlikwidowały Dom Dziecka i Przedszkole. Siostry otrzymały natomiast zezwolenie na otwarcie Zakładu Wychowawczego dla Dziewcząt z lekkim upośledzeniem umysłowym ze Szkołą Specjalną dla podopiecznych. W roku 1974 decyzją Kuratorium Oświaty w Kielcach przeorganizowano ZW dla dziewcząt w ZW dla chłopców także z lekkim upośledzeniem umysłowym oraz Szkołę Specjalną przekształconą w Szkołę Życia. Taki stan funkcjonował do roku 1990, gdzie po transformacji ustrojowej od roku 1989 pacanowskie Zgromadzenie odzyskało możliwość samodzielnego prowadzenia szkół oraz placówek oświatowych i wychowawczych. W 1990 r. Kuratorium Oświaty w Kielcach rozwiązało będącą szkołą państwową Szkołę Życia. Konsekwencją była likwidacja Zakładu Wychowawczego, gdyż dzieci nie miały możliwości realizować obowiązku szkolnego w szkole dostosowanej do mich możliwości w miejscu zamieszkania.

Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego wystąpiło do Ministerstwa Edukacji Narodowej z prośbą o umożliwienie otwarcia Domu Dziecka dla dzieci i młodzieży żeńskiej. Decyzją z dnia 6 czerwca 1991 r. Dom Dziecka rozpoczął swą działalność. W 1995 Dom Dziecka w Pacanowie otrzymał imię patrona bł. Gwidona z Montpellier - założyciela Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego.

Od tej pory Dom Dziecka i po zmianie nazwy placówki na Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza jest nazywany „Domem Ojca Gwidona”.

/Robert Gwóźdź/